Yorgun düşlere şahit keşişlerle
Var olanı,
Var olmayanın hükmünden kurtaramıyor
İçimde biriken kırılgan umutlar
Bin bir renge bölüne dursun
Bir mavi gözlerin
Sonsuzluğun zindanlarına gömülüyor.
Şimdilerde
Yarım adaların sevinciyle
Bağlı olduğun yaşam
Adaların yalnızlığına kenetleniyor.
İnsansız bir şehrin
Karanlık sokaklarından geçen
Asfaltlar gibi
Gözlerim;
Zamanın içinde kendimi,
Sonsuzluğun duraklarında seni,
Göremiyor…
SairtekkaS
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder