bir kadın resmi yok ellerimde tutuğum
gözleri her renkten çiçekler gibi
saçları gün ağarışındaki bulutların güneşe bezenmişliğinde
aslında görmek istediğin gibi güzelliği
ıslak bir gömleğin rüzgarda kuruması gibi
rüzgar sallandırır gömleği
titretir
kendine alıp götürmek ister
iki mandalın hükümdarlığına sözü geçse
uçuracaktır
ve sadece bir an için rüzgarda mutlu, gömlekte
sonrası rüzgar sevmeye tükenecek
gömlekte çamurun tam ortasında
kirlenecektir...
bir kadın resmi yok yada kendisi
ipte asılı bir gömlek değilim mandallarla
duvara çivilenmişim
ve kuşları rüzgar götürür bilmişim
yüzün yok ve gözlerin ve saçların ve sen hayallerimde
her renkten seni
ben uzaktan sevmişim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder