Hayal yüzler geçiyor gözlerimden
İçimde donuk bakışlı bir çocuk,
Elleri göğsünde kenetlenmiş
Gülüyor uzaklardan belli belirsiz…
Çıldırmış bir kadın geçiyor tren garından
Gürültüsü artıyor bakışlarının telaşında
Her şey raydan çıkıyor
Tren, gar, kadın ve raydan çıkmalar dahi…
Bahar hüzünlü geliyor yine
Erik ağaçlarını beziyor gelinliğine
Uzun sürmüyor tabi balayı
Soğudu mu ansızın sevgi
Kırıp geçiyor dalın, yaprağın, çiçeğin…
Çıldırmış bir kadındı
Bir bahar gününde geçiyordu arasından erik ağaçlarının…
Gözlerini Kızılırmağın en telaşlı gününden almıştı.
Toros dağlarından buzul bir hüzün sarıyordu dudaklarını
Saçlarına Mardin akşamlarının karanlığı çöküyordu ansızın.
Her şeyi çıkardı rayından
Yüreğimi, sevdamı, hüznümü, benliğimi…
Çıldırmış bir kadındı
Bir bulut gibi
Denizlere gebe bir çılgınlığın içinde
İçimdeki susamışlığın suskunluğundaydı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder