güneşe yürür
gözü yaşlı
ellerinde keder
saçlarında esmer bir sabah
kızıla çalar bulutun beyazı
hem güler
hem ağlar
güneş uzakta
dokunsan yanacak kadar...
dokunsan yağacak kadar
doğurgandır gökyüzü
keder ve hasret
sonrası özlem
bitmez tükenmez...
dokunsan kanayacak kadar
hırçın ve arzulu
ve bir o kadar da sevdalı.
ama sessiz
ama yoksun
ama kimsesiz.
dokunsan açacak kadar
çiçek kokulu
bahar yüzlü
ipek tenli
hep uzak
hep sonsuz
ve hep imkansız...
sairtekkas
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder