Bir soytarılık oyunudur seni sevmek sevgili
Kiminde seveni oynamak çoğunda sevileni
Bazen görmek varlığını çoğunda yoksunluğunu
Meleğim de olsan bir Azrailim de sevgili...
Kırık bir güneş bırakıyorum avuçlarına
Dünya karanlık, ışıksız ve kendi gibi sahte
Gerçek olan düşlerdir kırılmış hayallerden süzülen
Seni seviyorum demek soytarılıktır bu gerçeklikte sevgili...
Tahta kapılara kurşun kalem yüzler çiziyorum
Kapılar yüzlere kapanmasın istiyorum
Yüzlerin karası kurşunlanıyor kandan yüz nehir
Binlerce soytarı öldürülüyor sevdiğinden seni sevgili...
İçimde hep bir çığlık ve büyük bir uçurum
Bağırıyorum yankılansın istiyorum
Boğazım düğüm düğüm
Soytarıyım seni seviyorum...
Ben soytarıyken ben oluyorum
Soytarıyken en çok seni seviyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder